Jak sobie poradzić z uczuciem odrzucenia?
Czy czujesz, jakby ktoś wyrwał Ci kawałek serca i zostawił niezaleczoną ranę? Uczucie odrzucenia bywa bolesne i potrafi przysłonić wszystko inne. Człowiek zadręcza się pytaniami: „Co zrobiłem nie tak?”, „Gdzie popełniłam błąd?”, „Dlaczego nie jestem wystarczająco dobry?”. Jeśli w tej chwili czujesz to przykre ukłucie w piersi, wiedz, że nie jesteś sam_a. Wiele osób przechodzi przez podobne emocje – i wychodzi z tego silniejsze niż wcześniej.
1. Pozwól sobie na przeżywanie emocji
Pierwszym krokiem do wyjścia z bólu jest… przyjęcie go. Może brzmieć to paradoksalnie, bo przecież wszyscy chcielibyśmy jak najszybciej uciec przed cierpieniem. Jednak tłumienie w sobie złości, smutku czy poczucia niesprawiedliwości tylko pogorszy sprawę. Znajdź bezpieczne miejsce (choćby cztery ściany w sypialni) i pozwól sobie na płacz, na krzyk, na słowa wypowiedziane do pustej przestrzeni.
- Jeśli czujesz, że narasta w Tobie żal, pozwól mu się wydostać.
- Możesz prowadzić dziennik emocji – spisywać, co czujesz, gdy nikt nie słyszy.
Ta szczerość wobec siebie oczyszcza i ułatwia przejście do kolejnych etapów.
2. Nie obwiniaj się przesadnie
Odrzucenie często prowadzi do poczucia winy. Zaczynamy rozkładać każdą sytuację na czynniki pierwsze, szukając powodu, dla którego ktoś nas „nie wybrał”. Pamiętaj jednak, że związki i relacje to skomplikowane układy dwóch osób, a Ty odpowiadasz tylko za swoją część. To, że ktoś postanowił odejść, nie zawsze jest wynikiem Twoich błędów czy wad – czasem wchodzi tu w grę kompletnie odmienna wizja związku czy życiowy moment, w jakim ta druga osoba się znajduje.
- Zastanów się, co faktycznie mogłeś/mogłaś zrobić lepiej – nie po to, by się ukarać, ale by w przyszłości unikać podobnych sytuacji.
- Nie rób z siebie wyłącznie ofiary – ale też nie zrzucaj całej odpowiedzialności na siebie.
3. Odetnij się od ciągłego rozpamiętywania
Łatwo jest wpaść w pętlę myśli: „Może gdybym inaczej odpowiedział na tę wiadomość, to…”, „Gdybym częściej dzwoniła…” itp. Odrzucenie to moment, w którym musisz zadbać o swoje zdrowie psychiczne. Staraj się ograniczać czas, w którym pozwalasz sobie na „gdybanie”.
- Wyznacz np. 15 minut dziennie, podczas których możesz się nad sobą poużalać. A potem – koniec. Wracasz do codzienności, pracy, hobby.
- Jeśli czujesz, że znowu pochłaniają Cię myśli o przeszłości, przypomnij sobie, że już wyznaczyłeś_łaś sobie na to miejsce w kalendarzu i to nie jest ten czas.
Dzięki temu dajesz sobie prawo do żałoby po relacji, ale jednocześnie sam/a ustalasz granice, by Cię nie przytłoczyła.
4. Zwróć się w stronę wsparcia
Często, gdy czujemy się niewystarczający i odtrąceni, mamy ochotę zamknąć się w czterech ścianach i nie kontaktować z nikim. Niestety to prosta droga do jeszcze większej samotności.
- Porozmawiaj z przyjaciółmi lub rodziną – nawet jeśli wydaje Ci się, że ich rady będą banalne, samo wyrzucenie z siebie zmartwień może przynieść ulgę.
- Rozważ rozmowę z psychologiem czy terapeutą, jeśli czujesz, że emocje Cię przerastają.
Czasami kilka spotkań wystarczy, by spojrzeć na sytuację z innej perspektywy.
5. Pozwól sobie na przełom i nowy początek
Odrzucenie nierzadko staje się katalizatorem do życiowych zmian. Być może to moment, by zadbać o siebie, spróbować nowego hobby albo przypomnieć sobie stare pasje?
- Zapisz się na warsztaty, kurs tańca czy jogi – nie tylko zrobisz coś dla swojego rozwoju, ale też poznasz nowych ludzi.
- Wyznacz sobie małe cele na najbliższe tygodnie, np. książka, którą chcesz przeczytać, czy miejsce, do którego chcesz pójść (nawet samodzielnie!).
To drobne kroki, które budują poczucie kontroli nad własnym życiem i pomagają wyjść z dołka emocjonalnego.
6. Daj sobie czas na gojenie ran
Nikt nie zabliźnia się z dnia na dzień. Jeśli dzisiaj czujesz ogromny ból, za tydzień może być minimalnie lepiej, za miesiąc – zupełnie inaczej, a za rok możesz spojrzeć wstecz i powiedzieć: „Teraz rozumiem, dlaczego tak musiało się skończyć”. Czas to Twój sprzymierzeniec – choć w pierwszej chwili wydaje się, że każda sekunda ciągnie się w nieskończoność.
- Gdy dopadnie Cię zwątpienie, pomyśl o momentach z przeszłości, kiedy też było Ci ciężko, a mimo to dałeś/dałaś radę przejść przez kryzys.
- Dni pełne smutku będą się zdarzać, ale z każdym kolejnym spróbuj zrobić coś, co przyniesie Ci choć odrobinę radości czy spokoju.
7. Ucz się z tego doświadczenia
Odrzucenie bywa lekcją – czasem bardzo bolesną. Możemy się jednak dzięki niej czegoś o sobie dowiedzieć. Może za bardzo przystosowywałeś_łaś się do potrzeb drugiej osoby i zapomniałeś_łaś o własnych? Może zauważysz, że masz tendencję do ulegania pewnym manipulacjom albo zawsze przyciągasz do siebie podobny typ partnerów?
- Zadaj sobie pytanie: „Co ta sytuacja mówi mi o mnie samym/samej?”.
- To trudne, ale pozwala lepiej zrozumieć własne motywacje i wzorce zachowań w związkach.